maandag 31 oktober 2011

ontroerd en n beetje trots op mezelf

Ja ik was echt ontroerd vanmorgen
M,n cliƫnte legt alles wat ze denkt niet te mogen vergeten op het halkastje
En als ik er ben dan kijk ik de post na en de briefjes e,d wat ze er neergelegd heeft
Samen beoordelen we of het bewaard moet worden
Of het iets is wat in de agenda gezet moet worden
En of de boodschappen die op het lijstje staan ook echt nodig zijn
Dus vanmorgen pak ik het stappeltje post/memo,s/uitknipsels op
En onderaan de stapel vind ik n doorzichtig mapje met en memo erop geplakt
Voor Ellen ..............?

Kijk ik wat erin zit is het n artikel over Apalca,s
Mijn lieve altsheimer Vrouwke die soms alles vergeet
Heeft wel onthouden waar m,n hoofd en hart momentheel van overloopt




Moest haar knuffen , wat een grote grijns bij haar opleverde ,
ze keek me aan en zei:
Och meisje ik was alweer vergeten dat ik het voor je neergelegd had



Waarom heb je nou tranen in je ogen??
Zo bijzonder is het nou ook weer niet !

Ik zeg voor mij is het nou juist wel bijzonder
Omdat je de duvel en z,n ouwe moer soms vergeet ,maar hier dacht je wel aan
het doet me zo goed dat ze buiten m,n werkuren om nog aan me denkt
En dat ze me niet alleen ziet als de "Dame die 2 x per week zich bemoeit met Haar zaken  !!

Soms denk je wel eens wat ik doe in dit leven doet er niet toe
Op deze momenten denk ik wat heerlijk dat ik door puur mezelf te zijn er WEL toe doe
Nee Veel rekeningen kan ik van dat Loon niet verdienen
Maar GVD jongens wat een rijkdom om met zulke mensen te mogen werken